دغدغه های یک مادر برای آینده فرزندانش

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تربیت فرزند» ثبت شده است

جنگ بازی😳

صبح ها که کوثر از خواب بیدار میشه , بدو بدو میره پیش علی و با خوشحالی میگه داداشی میای با هم بجنگیم؟ 😵😳 

خب جواب داداشی هم که واضح و مبرهنه. با ذوق میگه اره بیا بریم ملاقه برداریم بجنگیم😟

البته در اکثر مواقع باهم نمیجنگن , دوتایی باهم میرن (به قول کوثر ) آمریکاها رو میکشن. خیلی هم بامزه از دست امریکاها فرار میکنن انگار واقعا یکی داره دنبالشون میکنه. کلا بازی هاشون خیلی هیجانیه

داشتم به این فکر می کردم که اینا اصلا نیازی به اسباب بازی ندارن. با چندتا ملاقه و قابلمه و پتو و بالش انقدر بازی های مختلف اختراع میکنن که اصلا سراغ اسباب بازی نمیرن.

به این نتیجه رسیدم گاهی خود ما به خاطر ذوق و شوقمون بچه ها رو بد بار میاریم. انقدر دنبال بهترین و گرون ترین اسباب بازیا میریم اما بچه ها الان تو این فازا نیستن. باید مواظب باشیم خودمون با دست خودمون بچه ها رو متوقع و مصرف کننده سیری ناپذیر بار نیاریم.

اینم خونه ای که بچه ها باهم ساختن😃

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
او...

5. بازی این روزهای ما


مدتیه شبکه پویا برنامه ای نشون میده به نام باهم بازی. 

برنامه بسیار جالبیه. کلی ایده های جدید و جالب برای بازی های مختلف با بچه ها میده و کلی کمک من شده که بچه ها رو از تلویزیون دور کنم. 

یه مدتی بود با هیچ ترفندی تلویزیون رو رها نمی کردن اما الان همش میرن دنبال بازیشون. 

یکی از بازی های جذابش این بودکه هر چی شال و چادر داشت مثل یه مسیر روی زمین می انداخت، بعد یه سطل توپ اول مسیر بود که بچه ها باید با قاشق این توپ ها رو به انتهای مسیر می بردن. بازی خیلی جالبیه هرچند که کمی واسه بچه های من با درگیری پیش میره خخخخ

بازی بعدی که خیلی مهیج تر هست (البته از نظر من) اینجوریه که لیوان های پلاستیکی رو روی هم میچینن و با توپ بهشون میزنن. 

حالا کنار این بازیا بچه ها هی نظرات مختلف هم میدن که میشه اینجا رو اینطوری تغییر بدیم یا اونجاشو اونطوری بازی کنیم خخخخ



۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
او...

1. دغدغه این روزها

بچه ها بزرگ و بزرگ تر می شوند و نگرانی های من بیشتر و بیشتر...
انگار هر چی کوچیکتر بودن، دغدغه ها هم کمتر بود. 
چند هفته پیش، جلوی در خونه منتظر آزانس بودم و مشغول دیدن بازی بچه های همسایه ها. بچه هایی در رده سنی 6 تا نهایتا 12 سال. موقع بازی حرف هایی بهم می زدن که من تا چند وقت پیش حتی تلفظشون رو هم بلد نبودم /: جدیدا هم به لطف کامنت ها در اینستاگرام یاد گرفتم/:
چرا بچه ای با این سن و سال باید همچین حرف هایی رو بلد باشه؟ یعنی تو خونه یاد گرفته یا تو کوچه؟
پس نقش پدر و مادرشون این وسط چی میشه؟
اگه تو خونه یاد گرفته که واویلا!
 اگه هم تو کوچه پس اون پدر و مادر چطور اجازه میدن همچنان بچه بیاد تو کوچه؟ 
از این فکرها دیوونه میشم/: همش نگران مدرسه و محیط های عمومی هستم. 
نگران مدرسه رفتن گل پسر و گل دخترم هستم. 
آدم این همه برای تربیت درست بچه هاش وقت می ذاره، آخرم بچه ها وقتی وارد مدرسه یا محیط های عمومی میشن از دست میرن. آیا واقعا تربیت درست مانع میشه که بچه ها این چیزها رو یاد بگیرن یا هیچ تاثیری نداره؟ 
خیلی نگرانم
۳ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
او...